1











































1











































1











































1











































1











































คอร์ดเพลง ภวังค์จิต
| C | G E7 | Am | F G |
Cกาสะลองร่วงหGล่นพื้น
วันAmคืนเนิ่นนานเปลี่ยวเหงา ลมหFนาวพัดโGบกโบย
โCชยกลิ่นรักจากGใจอ้าย ให้ลAmอยลมไปหาน้อง
เพื่อเFป็นผ้าฝ้ายมอบGไออุ่น
เCฮือนแก้วใด บ่Gงามเท่าความดี
ที่Amตัวน้องมี ให้Fอ้ายนั้นมันGงามล้ำ
บ่Cมีเพชรพลอย ไพGลินจินดาคำ
แต่เAmมื่อมีธรรมนำFน้อง G ก็สุขใจ..
INSTRU : | C | G | Am | F G |
* Cฉันเชื่อว่าเGธอ ยังAmคงรักกัน รักFมั่น ไม่เGสื่อมสลาย
ไCม่จากไปไGหน
วนเAmวียนคุ้มภัย ในFยามทุกข์Gยามใจตรม
Cฉันเชื่อว่าเธอ Gคนที่อยู่บนฟ้า
Amทุกกาลเวลา เFธอไม่Gจากไปไหน
Cไม่อาจมีสิ่งใด Gมาพลัดพรากใจเราสอง
Amแม้ต้องตายจากกัน Gก็เพียงตัว ใช่หัวใจ..
จุตCติจุตตัง มรณังและก็จุตติ
แม้Gรักกันปานใดแต่ ผลสุดท้ายกลายเป็นอัฐิ
เวAmลาจะพรากเราจากการรักโลภ โกรธ หลง
แต่ความFดีนั้นยังคงอยู่
แม้เรือนGร่างโดนลากด้วยพระสงฆ์
C ระทด ระทม ตรอมตรมใจอาGวรณ์
ฝังจิต คิดหา ยามเวลาเธออาAmทร
ให้รักสว่างไสวเป็นดังแสงไฟดุจทินFกร
ให้รักมอบความอบGอุ่น
ในยามเหน็บหนาวเป็นดังอาภรณ์
C รอนแรมเรื่องรัก เธอจากไปไกลอีกชาติภพ
G ดวงมอญมันโศกนัก อยู่แห่งใดขอให้ไAmด้พบ
บ้านที่เคยมี เปล เคยไกว หมอนที่เธอเFคยนอน
เหลือเพียงแค่เท่าธุGลี จากดุ้นฝืนในกองฟอน
C ภมรกับช่อดอกไม้ ยังมีเฉาและมีจากกัน
G ความเศร้าความสุขใดๆ จะทิ้งเอาไว้เป็นเบื้องหลัง
Am เชื่อว่าเธอไม่เคยจากไป และอยู่ในความจำฉัน
F จะรักกันคณาGนับ ต่อให้ล่วงลับและดับขันธ์..
* Cฉันเชื่อว่าเGธอ ยังAmคงรักกัน รักFมั่น ไม่เGสื่อมสลาย
ไCม่จากไปไGหน
วนเAmวียนคุ้มภัย ในFยามทุกข์Gยามใจตรม
Cฉันเชื่อว่าเธอ Gคนที่อยู่บนฟ้า
Amทุกกาลเวลา เFธอไม่Gจากไปไหน
Cไม่อาจมีสิ่งใด Gมาพลัดพรากใจเราสอง
Amแม้ต้องตายจากกัน Gก็เพียงตัว ใช่หัวใจ..
INSTRU : | C | G | Am | F G |
| C | G | Am | F G |
จุตCติจุตตัง มรณังและก็จุตติ
แม้Gรักกันปานใดแต่ ผลสุดท้ายกลายเป็นอัฐิ
เวAmลาจะพรากเราจากการรักโลภ โกรธ หลง
แต่ความFดีนั้นยังคงอยู่
แม้เรือนGร่างโดนลากด้วยพระสงฆ์
C ระทด ระทม ตรอมตรมใจอาGวรณ์
ฝังจิต คิดหา ยามเวลาเธออาAmทร
ให้รักสว่างไสวเป็นดังแสงไฟดุจทินFกร
ให้รักมอบความอบGอุ่น
ในยามเหน็บหนาวเป็นดังอาภรณ์
จุตCติจุตตัง มรณังและก็จุตติ
แม้Gรักกันปานใดแต่ ผลสุดท้ายกลายเป็นอัฐิ
เวAmลาจะพรากเราจากการรักโลภ โกรธ หลง
แต่ความFดีนั้นยังคงอยู่
แม้เรือนGร่างโดนลากด้วยพระสงฆ์
C ระทด ระทม ตรอมตรมใจอาGวรณ์
ฝังจิต คิดหา ยามเวลาเธออาAmทร
ให้รักสว่างไสวเป็นดังแสงไฟดุจทินFกร
ให้รักมอบความอบGอุ่น
ในยามเหน็บหนาวเป็นดังอาภรณ์
C รอนแรมเรื่องรัก เธอจากไปไกลอีกชาติภพ
G ดวงมอญมันโศกนัก อยู่แห่งใดขอให้ไAmด้พบ
บ้านที่เคยมี เปล เคยไกว หมอนที่เธอเFคยนอน
เหลือเพียงแค่เท่าธุGลี จากดุ้นฝืนในกองฟอน
C ภมรกับช่อดอกไม้ ยังมีเฉาและมีจากกัน
G ความเศร้าความสุขใดๆ จะทิ้งเอาไว้เป็นเบื้องหลัง
Am เชื่อว่าเธอไม่เคยจากไป และอยู่ในความจำฉัน
F จะรักกันคณาGนับ ต่อให้ล่วงลับและดับขันธ์..
ศิลปิน : PMC (ปู่จ๋าน ลองไมค์)
เนื้อร้อง/ทำนอง : พิษณุ บุญยืน
Re-Arrange : NATHA Project
Cover by : ปราง ปรางทิพย์
กาสะลองร่วงหล่นพื้น
วันคืนเนิ่นนานเปลี่ยวเหงา ลมหนาวพัดโบกโบย
โชยกลิ่นรักจากใจอ้าย ให้ลอยลมไปหาน้อง
เพื่อเป็นผ้าฝ้ายมอบไออุ่น
เฮือนแก้วใด บ่งามเท่าความดี
ที่ตัวน้องมี ให้อ้ายนั้นมันงามล้ำ
บ่มีเพชรพลอย ไพลินจินดาคำ
แต่เมื่อมีธรรมนำน้อง ก็สุขใจ..
[ Music ]
* ฉันเชื่อว่าเธอ ยังคงรักกัน รักมั่น ไม่เสื่อมสลาย
ไม่จากไปไหน
วนเวียนคุ้มภัย ในยามทุกข์ยามใจตรม
ฉันเชื่อว่าเธอ คนที่อยู่บนฟ้า
ทุกกาลเวลา เธอไม่จากไปไหน
ไม่อาจมีสิ่งใด มาพลัดพรากใจเราสอง
แม้ต้องตายจากกัน ก็เพียงตัว ใช่หัวใจ..
จุตติจุตตัง มรณังและก็จุตติ
แม้รักกันปานใดแต่ ผลสุดท้ายกลายเป็นอัฐิ
เวลาจะพรากเราจากการรักโลภ โกรธ หลง
แต่ความดีนั้นยังคงอยู่
แม้เรือนร่างโดนลากด้วยพระสงฆ์
ระทด ระทม ตรอมตรมใจอาวรณ์
ฝังจิต คิดหา ยามเวลาเธออาทร
ให้รักสว่างไสวเป็นดังแสงไฟดุจทินกร
ให้รักมอบความอบอุ่น
ในยามเหน็บหนาวเป็นดังอาภรณ์
รอนแรมเรื่องรัก เธอจากไปไกลอีกชาติภพ
ดวงมอญมันโศกนัก อยู่แห่งใดขอให้ได้พบ
บ้านที่เคยมี เปล เคยไกว หมอนที่เธอเคยนอน
เหลือเพียงแค่เท่าธุลี จากดุ้นฝืนในกองฟอน
ภมรกับช่อดอกไม้ ยังมีเฉาและมีจากกัน
ความเศร้าความสุขใดๆ จะทิ้งเอาไว้เป็นเบื้องหลัง
เชื่อว่าเธอไม่เคยจากไป และอยู่ในความจำฉัน
จะรักกันคณานับ ต่อให้ล่วงลับและดับขันธ์..
* ฉันเชื่อว่าเธอ ยังคงรักกัน รักมั่น ไม่เสื่อมสลาย
ไม่จากไปไหน
วนเวียนคุ้มภัย ในยามทุกข์ยามใจตรม
ฉันเชื่อว่าเธอ คนที่อยู่บนฟ้า
ทุกกาลเวลา เธอไม่จากไปไหน
ไม่อาจมีสิ่งใด มาพลัดพรากใจเราสอง
แม้ต้องตายจากกัน ก็เพียงตัว ใช่หัวใจ..
[ Music ]
จุตติจุตตัง มรณังและก็จุตติ
แม้รักกันปานใดแต่ ผลสุดท้ายกลายเป็นอัฐิ
เวลาจะพรากเราจากการรักโลภ โกรธ หลง
แต่ความดีนั้นยังคงอยู่
แม้เรือนร่างโดนลากด้วยพระสงฆ์
ระทด ระทม ตรอมตรมใจอาวรณ์
ฝังจิต คิดหา ยามเวลาเธออาทร
ให้รักสว่างไสวเป็นดังแสงไฟดุจทินกร
ให้รักมอบความอบอุ่น
ในยามเหน็บหนาวเป็นดังอาภรณ์
จุตติจุตตัง มรณังและก็จุตติ
แม้รักกันปานใดแต่ ผลสุดท้ายกลายเป็นอัฐิ
เวลาจะพรากเราจากการรักโลภ โกรธ หลง
แต่ความดีนั้นยังคงอยู่
แม้เรือนร่างโดนลากด้วยพระสงฆ์
ระทด ระทม ตรอมตรมใจอาวรณ์
ฝังจิต คิดหา ยามเวลาเธออาทร
ให้รักสว่างไสวเป็นดังแสงไฟดุจทินกร
ให้รักมอบความอบอุ่น
ในยามเหน็บหนาวเป็นดังอาภรณ์
รอนแรมเรื่องรัก เธอจากไปไกลอีกชาติภพ
ดวงมอญมันโศกนัก อยู่แห่งใดขอให้ได้พบ
บ้านที่เคยมี เปล เคยไกว หมอนที่เธอเคยนอน
เหลือเพียงแค่เท่าธุลี จากดุ้นฝืนในกองฟอน
ภมรกับช่อดอกไม้ ยังมีเฉาและมีจากกัน
ความเศร้าความสุขใดๆ จะทิ้งเอาไว้เป็นเบื้องหลัง
เชื่อว่าเธอไม่เคยจากไป และอยู่ในความจำฉัน
จะรักกันคณานับ ต่อให้ล่วงลับและดับขันธ์..