1











































1











































/ Em / Em /
Emออกเดินจากบ้านสู่เมืองฟ้า สู่เมืองเทวาเมืองบางDกอก
เดินทางเดียวดายจากบ้านนอก มาเล่า มาเรียน มาศึกษEm Dา..
Emเจอะคนทั้งแบบนี้แบบนั้น เจอะทั้งแมงวันทั้งจิ้งDจอก
เจอทั้งคนดีคนกลับกลอก คนหวังปลอกลอก มีมากมEm Dาย..
Emตั้งใจร่ำเรียนทุกค่ำเช้า ถึงหนักถึงเบาไม่ร้องDบอก
อยู่ไปวันๆ เหมือนมีปลอก ลากคอให้เดินตามทEm Dาง..
Emชี้ให้ฉันเดินไปทางไหน จะเร่งรีบไปตามคุณDบอก
หัวใจเฉื่อยชาแต่ช้ำชอก แตกหักยับเยิน ป่นEm Dปี้..
* Emชี้ให้ฉันเขียนฉันรีบเขียน ชี้ให้ฉันเรียนให้ฉันDสอบ
แข่งขันกันไปหลายรอบ เหมือนเลือกเอาม้าพันธุ์ดีEm D..
Emทำเพื่อหนทางที่วาดหวัง รีดเค้นพลังพุ่งพวยDออก
ก็ตามประสาคนจนตรอก หวังงานทำเงินเลี้ยงครอบคEm Dรัว..
Emจวบจนฉันจบการศึกษา รับใบปริญญาที่ฉันDชอบ
สุขใจแค่ไหนไม่ต้องบอก ยิ้มพลางเดินพลางสบายEm Dดี..
Emรีบเดินย้ำต๊อกหาDงาน ความสดชื่นบานที่เคยEmมี
เริ่มหดเริ่มหายลงทุกDที ไม่มี ไม่มี ไม่มีงาEm Dน..
Emรับคนสิบห้าคนทำDงาน เด็กฝากเด็กท่านเอาหนึ่งโEmหล
ที่เหลือหมื่นพันร้องไห้โDฮ ระบบทางแก้ไม่มีEm D..
Instru : / Em / Em / D / D /
/ Em / Em D /
/ Em / Em / D / D /
/ Em / Em D / Em /
Emหลายที่หลายแห่งคนทำงาน เช้าชามเย็นชามสองขั้นDปี
แต่คนขยันทำงานดี ไม่มี ไม่มี ไม่มองมEm Dา..
Emอย่างงี้เมื่อไหร่บ้านเมืองไDทย เจริญก้าวไปทัดเทียมEmทัน
นานาประเทศดังคำขDวัญ ที่เขียนเอาไว้สวยEm Dดี..
Emอุตส่าห์ร่ำเรียนมาแทบDตาย แต่ผลสุดท้ายต้องตกEmงาน
หมดเงินหมดแรงอยู่ตั้งDนาน วิมานมาพังไร้ชิ้นดีEm D..
Instru : / Em / Em / D / D /
/ Em / Em D /
Emแม่จ๋า ลูกกลับมาแนบเนา กลับสู่บ้านเราด้วยช้ำDชอก
ทุ่มเทกายใจให้บ้านนอก หลังถูกจับขังหลายปีEm D..
Emแม่จ๋า ลูกกลับมาแนบเนา กลับสู่บ้านเราด้วยช้ำDชอก
ทุ่มเทกายใจให้บ้านนอก หลังถูกจับขังหลายปีEm..
ออกเดินจากบ้านสู่เมืองฟ้า สู่เมืองเทวาเมืองบางกอก
เดินทางเดียวดายจากบ้านนอก มาเล่า มาเรียน มาศึกษา..
เจอะคนทั้งแบบนี้แบบนั้น เจอะทั้งแมงวันทั้งจิ้งจอก
เจอทั้งคนดีคนกลับกลอก คนหวังปลอกลอก มีมากมาย..
ตั้งใจร่ำเรียนทุกค่ำเช้า ถึงหนักถึงเบาไม่ร้องบอก
อยู่ไปวันๆ เหมือนมีปลอก ลากคอให้เดินตามทาง..
ชี้ให้ฉันเดินไปทางไหน จะเร่งรีบไปตามคุณบอก
หัวใจเฉื่อยชาแต่ช้ำชอก แตกหักยับเยิน ป่นปี้..
* ชี้ให้ฉันเขียนฉันรีบเขียน ชี้ให้ฉันเรียนให้ฉันสอบ
แข่งขันกันไปหลายรอบ เหมือนเลือกเอาม้าพันธุ์ดี..
ทำเพื่อหนทางที่วาดหวัง รีดเค้นพลังพุ่งพวยออก
ก็ตามประสาคนจนตรอก หวังงานทำเงินเลี้ยงครอบครัว..
จวบจนฉันจบการศึกษา รับใบปริญญาที่ฉันชอบ
สุขใจแค่ไหนไม่ต้องบอก ยิ้มพลางเดินพลางสบายดี..
รีบเดินย้ำต๊อกหางาน ความสดชื่นบานที่เคยมี
เริ่มหดเริ่มหายลงทุกที ไม่มี ไม่มี ไม่มีงาน..
รับคนสิบห้าคนทำงาน เด็กฝากเด็กท่านเอาหนึ่งโหล
ที่เหลือหมื่นพันร้องไห้โฮ ระบบทางแก้ไม่มี..
[ Music ]
หลายที่หลายแห่งคนทำงาน เช้าชามเย็นชามสองขั้นปี
แต่คนขยันทำงานดี ไม่มี ไม่มี ไม่มองมา..
อย่างงี้เมื่อไหร่บ้านเมืองไทย เจริญก้าวไปทัดเทียมทัน
นานาประเทศดังคำขวัญ ที่เขียนเอาไว้สวยดี..
อุตส่าห์ร่ำเรียนมาแทบตาย แต่ผลสุดท้ายต้องตกงาน
หมดเงินหมดแรงอยู่ตั้งนาน วิมานมาพังไร้ชิ้นดี..
[ Music ]
แม่จ๋า ลูกกลับมาแนบเนา กลับสู่บ้านเราด้วยช้ำชอก
ทุ่มเทกายใจให้บ้านนอก หลังถูกจับขังหลายปี..
แม่จ๋า ลูกกลับมาแนบเนา กลับสู่บ้านเราด้วยช้ำชอก
ทุ่มเทกายใจให้บ้านนอก หลังถูกจับขังหลายปี..